Szósta Niedziela Wielkanocna - 21.05.2022
„Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę […] przyjdziemy do niego i będziemy u niego przebywać”.
Pewnego dnia radowałam się w skupieniu z tej obecności, która zawsze towarzyszyła mojej duszy. Wydawało mi się, że Bóg był tam, w taki sposób, o jakim marzyłam, jak pisał św. Piotr: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego” (Mt 16,16), gdyż był On tak żywy we mnie. Ta świadomość nie była podobna do niczego innego. Dawała siłę wiary. Nie ma cienia wątpliwości, że Trójca Święta jest obecna w naszej duszy w bardzo specjalny sposób, przez swoją moc i istotę. Odczuwanie tego jest wyjątkowo korzystne dla rozumienia tej prawdy. Kiedy byłam tak zaskoczona tym, że mogę widzieć najwyższy Majestat w stworzeniu tak niegodnym, jakim jest moja dusza, usłyszałam słowo: „Twoja dusza nie jest niegodna, moja córko, gdyż jest ona uczyniona na mój obraz” (Rdz 1,27). Innego dnia rozważałam w sobie tę obecność trzech Osób Boskich. Światło było tak żywe, że nie mogło być wątpliwości, że był tam Bóg żyjący, prawdziwy Bóg[…]. Zastanawiałam się, jak bardzo gorzkie jest życie, gdyż uniemożliwia nam trwanie w tej wspaniałej obecności i wtedy Pan powiedział mi: „Córko moja, po tym życiu nie będziesz już służyć mi tak, jak to robisz teraz. Zatem, kiedy jesz lub śpisz, lub cokolwiek innego robisz, rób to z miłości do mnie, tak jakbyś nie żyła już dla siebie, ale ja w tobie. O tym właśnie mówił św. Paweł” (Ga 2,20).
